پلی آمید یا نایلون (Polyamide – PA) نام كلی برای خانواده ای از پلیمرهای مصنوعی است كه اولین بار در فوریه سال 1935 توسط والاس كاروترز در شركت DuPont تولید شد و به دلیل آن كه این پلیمر از اتصال واحدهای تكرار شونده پپتامید (پیوند آمید) تولید می گردد ، آن را پلی آمید نیز نامیدند. استفاده از نایلون ها به صورت تجاری اولین بار در سال ۱۹۳۸ و در تولید رشته های مسواك آغاز شد. سپس در سال ۱۹۴۰ الیاف این ماده در تولید جوراب‌های زنانه مصرف گردید. اگرچه تولید الیاف از این ماده دارای سابقه بیشتری است، اما از سال ۱۹۵۰ به بعد كاربردهای آن در زمینه های تولید قطعات پلاستیكی گسترش بیشتری یافته است و به حدود ۲۵% از كل مصرف پلی آمید ها در سال ۲۰۰۰ یا ۱/۶۵ میلیون تن در سال بالغ شده است. رشد سالانه ۸ تا ۹ درصد مصرف در حوزه تولید قطعات پلاستیكی نسبت به رشد ۱/۵ درصدی آن در كاربرد الیاف حاكی از زمینه های كاربردی جدید این دسته از مواد می باشد.
